VIVENCIAS 17/09/12

Mañá é día de despedida e haberá bágoas, pero non sería xusto quedarnos con esa imaxe como lembranza final deste intercambio. Así que vou a compartir con vós, algunhas reflexións e imaxes deste país que nos acolleu por uns días.

Dícese, e parece ser certo, que USA é un país de contrastes e cousas increíbles. Non vou a estenderme máis en mostrarvos edificios que poden aparecer en calquera libro, senón que voume deter en outras instantáneas que me chamaron a atención como estas.

                                                                     
Aparcamento en Chinatown

                                                             Casita en aluguer en White House

                                                           Ponte levadizo de Mystic River

Tamén parece ser un país onde todo é posibe.

                                                              Escola hebraica Joseph Kushner

                                                                 Cartel exposto nas Nacións Unidas

                                                                         Escultura en Grounds for Sculture

                                                                            Tenda en Mystic River

Pero, sobre todo, nel habita un pobo que soubo comprender, respectar e manter o medio natural sobre o que se asenta e mima.

                                                                               Hudson River

                                                                            Grounds for Sculture

                                                                              Round Valley

Sen dúbida, impresionoume a limpeza do campo e a perfecta integración da vida humana no medio natural ante o que baixa a cabeza en sinal de respecto. Comeza o outono e as follas das árbores tínguense de cores vermellos. Aínda caen lentamente, cómodamente balanceadas pola brisa suave que os últimos raios cálidos do sol alenta.

Chegarán xeadas, nevadas e posibles desastres naturais, pero esta xente ten claro o que quere atopar cando a neve sexa bebida pola terra. Saben que so é cuestión de tempo, a primavera reactivará a vida nos bosques, ríos, praias e montañas que volverán a manifestarse tal e como os seus avós e os avós dos seus avós, os coñeceron. E isto rabuña a miña conciencia, eu sei o que me gustaría atopar cando as longas sombras invernais desaparezan. Sen embargo, imponse a evidencia, na miña terra mañá nada será igual a hoxe. Todo se destrúe a golpe de ignorancia ou talón. Quizais porque non sabemos comprender nin valorar o que temos, estamos condenados a admirar sempre o que outros saben conservar. Deixo as bágoas para mañá!